The Sound of Silence

Hello darkness, my old friend I've come to talk with you again Because a vision softly creeping Left its seeds while I was sleeping And the vision that was planted in my brain Still remains Within the sound of silence In restless dreams I walked alone Narrow streets of cobblestone Neath the halo of a street lamp I turned my collar to the cold and damp When my eyes were stabbed by the flash of a neon light That split the night And touched the sound of silence And in the naked light I saw Ten thousand people, maybe more People talking without speaking People hearing without listening People writing songs that voices never share And no one dared Disturb the sound of silence "Fools" said I, "You do not know Silence like a cancer grows Hear my words that I might teach you Take my arms that I might reach you" But my words like silent raindrops fell And echoed In the wells of silence And the people bowed and prayed To the neon god they made And the sign flashed its warning In the words that it was forming And the sign said The words of the prophets are written on the subway walls And tenement halls And whispered in the sounds of silence

Dźwięk ciszy Witaj, ciemności, stara przyjaciółko Przyszedłem by znów porozmawiać z tobą Bo wizja, co cicho się skradała Zasiała ziarno, gdy spałem nocą I ta wizja, co w mej głowie się zrodziła Wciąż się tli W dźwięku ciszy W niespokojnym śnie szedłem sam Wąską brukowaną drogą W blasku latarni ulicznej Podniosłem kołnierz, przed chłodem i wilgocią Kiedy nagle błysk neonowego światła Przeciął mrok I dotknął dźwięku ciszy W tym nagim świetle ujrzałem Dziesięć tysięcy ludzi, a może i więcej Ludzi, którzy porozumiewają się bez słów Ludzi, którzy słuchają lecz się nie wsłuchają Ludzi piszących pieśni, których nikt nigdy nie usłyszy I nikt nie śmiał Zakłócić dźwięku ciszy „Głupcy” – rzekłem – „Nic nie rozumiecie Cisza rozrasta się jak rak Wysłuchajcie mnie, a może się czegoś nauczycie Złapcie mnie za ręce bym mógł do was dotrzeć” Lecz me słowa jak ciche krople deszczu opadły I brzmiały echem W studniach ciszy A ludzie klęcząc wznosili modły Do stworzonego przez siebie boga I znak im rzucił swoje ostrzeżenie W słowach, co powstawały na ścianie A znak ten głosił: Słowa proroków są napisane na murach metra I na korytarzach kamienic I szeptane w dźwiękach ciszy Tlumaczenie Dariusz stefaniak